Ама и арен *аз си вајчал (40)

kola-planina

Не знам дали тогаш постоеа зборови од типот на воајеризам, но ја раскажувам оваа вистинска случка, кажана од самиот актер. Некаде при крајот кога веќе не помага ништо, па ниту слатки зборови од уште помедена уста научени напамет, останува реанимирање на душата само со класична купопродажба, плаќаш/добиваш.

Трговски патник, ветеран побарал услуга од „најстариот занает“. При пазарењето со персоната во блиска далечина бил и „братучед и“, или барем така бил претставен. Паднал договор со услов и братучедот да е во друштво при патувањето до местото на …….. за ѓоа да стражари пред мотелот.

Серијал текстови посветени на Кичево некогаш: „Ако појдам во чаршија“

– Тргнувам со колата кон одморалиште в планина, а тие на задно седиште, како што возам приметувам овие назад „се палат“, малку потака, работата на задно седиште заминала потака. Запрев, го извадив пиштолот, го репетирав им го навртев назад: Ај сега ти ..ач овде пред мене ќе е …… Јас ќе ја плајчам, а ти ќе е …..!!?/Амааа/Нема ама, качи се, оти ќе те пукам. Се виде на зорт и си е рече. Гледам еден .адник бел, да ти е мерак да му го тр*снеш, фатив го чукнав по средина од „лубениците“ задни, и што ми преостана друго отсем да му речам:….. АМА И ТИ АРЕН .АС СИ ВАЈЧАЛ

Раскажал Рујано

Пренесува и раскажува: Марјан Стојаноски – Мако