САД ги бранат „човековите права“ на оние кои ги прогонуваат Христијаните
Секојдневните убиства, протерувањето, насилната исламизација, државна дискриминација и нападите врз црквите се дел од секојдневието за милиони христијани кои живеат како малцинство во муслиманските земји. Познатиот Гејтстон институт донесува детална листа за месец март за насилствата врз христијаните во Пакистан, Иран, Египет, Сирија, Турција, Либија, Нигерија, Судан и Индонезија, а напади врз христијаните зачестено се случуваат во Холандија, Шведска и Велика Британија.
Шведска ќе ги враќа христијаните од Иран кои бараат азил назад во земјата, а таму им се заканува измачување и убивање поради напуштање на исламот. Исто така, владата во Нигерија се обиде да ги сопре џихадистите од Боко Харам, но државниот секретар на САД, Џон Кери, ги прекори за ова велејќи дека е загрижен оти безбедносните сили од Нигерија „ги прекршуваат човековите права“ кои ги имаат овие масовни убијци, џихадистите.
Исламистичкиот џихад врз христијаните во Нигерија е најварварски. Најновиот извештај вели дека 70% од христијаните убиени во 2012 година низ целиот свет се убиени во Нигерија. Само во март годинава во експлозија на бомба поставена во автомобил загинаа 41 лице во една христијанска населба. Според христијанските организации во Нигерија, овие напади „се знак за намисленото уништување на христијаните и христијанството од северна Нигерија“.
Свештеникот Џером Итвах вели дека „од 52 цркви во Мадигури, уништени се 50 од страна на терористите од Боко Харам. Кога двајца браќа христијани се враќале дома по неделната богослужба во црква, џихадистите отвориле оган врз нив и ги убиле, исто како и тројца други минувачи, а ранети се уште неколку христијани“.
Други 13 работници во фабрика во Кано биле грозоморно убиени. Според локалниот бискуп „извештаите велат дека кобната сабота околу 19 часот група муслимани се молеле во близина на месноста каде живеат христијани. Сопреле две такси возила пред населеното место и бесно прашувале зошто останатите жители не се приклучиле во молитвите на муслиманите. Луѓето одговориле дека не се молат затоа што се христијани и затоа не се дел од муслиманскиот собир. Тогаш ги одделиле мажите од жените и децата и ги убиле на лице место, а жените и децата ги задржале“ како робови.
Бискупот додаде дека „владата треба да биде позагрижена, како во случајот кога се работи за муслимани. Не сум видел ваков случај 13 христијани да се убијат во еден напад, а владата да преферира селективна правда затоа што се свесни поради компензацијата која се плаќа на муслиманските семејства во ваков случај“.
Но нигериската влада се обидела да ги задржи џихадистите во северна Нигерија, но наишле на критикување од администрацијата на Обама, односно секретарот Џон Кери „во форма на строга изјава во која рекол: ’Длабоко сме загрижени поради обвиненијата дека нигериските безбедносни сили извршуваат сериозно прекршување на човековите права’, односно правата на џихадистите убијци.
Категоризирани се според тематиката, ова се дел од прогонствата на христијаните низ целиот свет коишто се случиле во месец март, подредени под азбучен ред на земјата, не според сериозноста на нападот.
Напади на цркви
Египет: Според Ел ватан њуз, тројца браќа христијани биле убиени во својот дом со автоматско оружје неколку недели пред двајца од нив да се оженат. Семејството на жртвите било обвинето дека сакаат да изградат црква на свој плац. Овие гласини се рашириле за време на петочната молитва во џамија, по што 2.000 муслимани упаднале на имотот и се обиделе да ја уништат куќата, колата и тракторот, по што ги убиле и тројцата браќа христијани.
Индонезија: Властите уништиле црква со булдожер во западна Јава, а муслиманите кои го гледале ова навивале и ги нарекувале христијаните „неверници“. Според пасторот Леонард Набах, владата ја „криминализира религијата“. Конгрегацијата се собрала околу црквата во обид да ја спаси, а муслиманите постојано извикувале „тие се неверници, ја изградија црквата без наша дозвола“. „Срушете ја црквата веднаш“, како и „Алах е голем“.
Ирак: Според Фокс њуз, пред инвазијата на САД врз Ирак, во земјата имало над 300 христијански цркви. Денес, една деценија по започнувањето на џихадот врз христијаните и нивните цркви, остануваат само 57 цркви во земјата. А „црквите коишто останаа се постојана цел на исламистичките екстремисти, кои од земјата истераа над милион христијани“. Една организација за човекови права од Ирак вели дека „последните 10 години се најлоши за иранските христијани. Повеќе од две третини од христијаните имигрирале“. Еден од најдраматичните случаи за прогонство на христијани се случи во октомври 2010 година, кога членови на Ал-Каеда ја опседнале црквата во Багдад, при што убиле 58 лица, а 78 биле ранети. Според еден извештај, „Католиците од Ирак оделе во црква да го прослават Велигден со молитва, пеење и радување за христовото воскресение, додека биле притеснети од безбедносни кордони“.
Либија: Една коптска христијанска црква во Бенгази била нападната од вооружени муслимани. Џихадистите сериозно го претепале отец Пол и му ја избричиле брадата во знак на понижување. Претепале и деветмина верници, како и клисарот. А бидејќи Муслиманското братство доминирало со Владата, тие ништо не презеле за да престане злоупотребувањето на граѓаните на Либија, како и убиството на еден човек по измачување. Коптите демонстрирале пред либиската амбасада во Каиро, што довело до нов напад на црква во Бенгази, којашто била запалена.
Пакистан: Откако еден христијанин бил обвинет за богохулство на исламскиот пророк, илјадници муслимани ја нападнале црквата Сент Џозеф во Лахор. Запалиле две цркви, што е честа глетка во Пакистан како начин за казнување на христијаните.
Судан: Според Морнинг њуз стар, џихадот во Картум продолжува да „ја чисти областа од неарапско население и христијанство“. Евангелистичката црква во Нуба „била претворена во пепел“ по едно бомбардирање на христијанскиот регион, по што двајца починале, а 12 лица биле повредени. „Овие бомбардирања“, рече црковниот лидер, „се причина за страв помеѓу луѓето во Јужен Кардофан“.
Турција: Студискиот манастир од петтиот век посветен на Свети Јован Крстител, (дел од Аја Софија, најголемата христијанска катедрала која конвертирана во џамија, а од 1932 е музеј) ќе стане повторно џамија. Многу муслимани од Турција уште бараат и Аја Софија повторно да стане џамија.
Апостазија, богохулство и прозелитизам
Холандија: Еден 43-годишен Иранец којшто преминал кон христијанство бил пронајден убиен. Според локалните медиуми, жртвата попладнето била во црква, по што бил убиен. „Овие шокантни вести за нечувствителното убиство донесе тага и жал кај локалните христијани, иранско-христијанската заедница и азилантите низ земјата“. Христијаните кои од Иран бараат азил во Холандија се многу бројни. (Исламскиот закон Шеријат бара убивање на оние кои ја напуштаат верата, во исламскиот свет оние кои преминуваат во христијанство постојано се убивани).
Иран: За време на една голема конференција еден шиитски лидер тврдеше дека исламот е под напад од христијанството во Иран. „Христијанските брошури со години бесплатно се делат на луѓето, а христијанството се проповеда во многу места во исламскиот град Машад. Христијански материјал се испраќа до луѓето без никакво ограничувања“. Но спикерот за Мохабат њуз рече „секако дека исламскиот клерик не поднесе докази за ова тврдење. Но тие изгледа постојано ги повторуваат овие тврдења за да се стави притисок врз Иранците кои се преобратиле во христијанство“.
Казахстан: Вјачеслав Черкасов, христијанин, бил затворен поради ширење христијанска литература на минувачи и бил казнет со една месечна плата поради „прекршување на правилата“ во врска со „увезување, објавување и дистрибуција на религиозна литература“, правило кое стапи на сила на 2011 година. Судот нареди да се уништат 121 парче христијанска литература, вклучувајќи Библии и детски Библии. Вакво правило немало уште откако нацијата доби независност од Советскиот Сојуз во 1991 година. Локалниот совет на цркви во јавна изјава рече „шокирани сме, ова е сквернавење и нелегално е“.
Пакистан: Случајот со богохулството на Римша Масих, 14-годишна христијанка која беше уапсена за „богохулство“ откако еден муслимански клерик лажно тврдеше дека го запалила Куранот, повторно е отворен. „Полициски истражител побарал од Врховниот суд во Исламабад повторно да го отвори случајот против христијанското девојче „велејќи дека бил под притисок од страна на владата против неа по интернационален бунт“.Таа и нејзиното семејство моментално се кријат. Судот разгледува и смртна каза на 47-годишната Марта Биби, христијанка и мајка, која е обвинета за „давање омаловажувачи забелешки“ во врска со пророкот Мухамед. Друг христијанин бил уапсен откако некој муслиман го обвинил за богохулство. Но неговото апсење не беше доволно за да се смири толпата од 3.000 муслимани, која колективно сакала да ги казни христијаните, па запалиле две цркви и околу 200 христијански домови, а и го ограбиле имотот на црквата.
Сомалија: Муслиманските милитанти убиле христијанин, Ахмед Али Химале, 42, којшто бил убиен од двајца мажи додека си стоел пред својата куќа, во близина на полициска станица. Покрај други обвиненија, човекот бил обвинет за апостазија, поради неверојатната претпоставка дека сите луѓе родени во Сомалија се муслимани, а бидејќи тој бил учител „ги учел децата за христијанската религија“. Муслиманските милитанти го предупредиле дека „ќе дојдеме по твојата глава“. Пријател на убиениот вели „Химале беше добар човек којшто и помагаше на заедницата. Неговата вдовица е многу исплашена и не знае што ќе се случи“. Тој зад себе остави осум деца на возраст од 10, 8, 6 и 4 години.
Дискриминација
(Општа злоупотреба, понижување и угнетување на немуслиманите како „толерирани“ граѓани)
Египет: Муслиманите бунтовници од градот Ком Омбо фрлале бомби и камења врз полицијата за да влезат во црква во која сметале дека има 36-годишна муслиманка која била исчезната пет дена. Неколку дена подоцна, стотици муслимани протестирале за исчезнувањето на друга млада муслиманка и обвинувале дека свештеникот „со црна магија“ ја намамил кон христијанството. Фрлале со камења по црквата, продавниците биле затворени, а имало закани за киднапирање на христијанско девојче доколку муслиманката не се врати дома. Но во весниците се пишуваше дека муслиманката на семејството му испратила писмо преку интернет во кое вели дека избегала затоа што била сексуално злоупотребувана од нејзините чичковци, а ја присилувале да се омажи за човек што не го сака. Рекла дека заминала од Египет, но се омажила за муслиман. Извештаите на Фокс њуз велат дека „тврдокорните исламисти влегле во џамија во Каиро и ја претвориле во просторија за мачење на христијани кои демонстрирале против Муслиманското братство“. Според извештаите на Гласот на Русија, „околу 100.000 христијани заминале од Египет по доаѓањето на Муслиманското братство на власт. Дел од нив заминале во Москва“.
Иран: Според Фокс њуз, извештај од ОН вели дека „строгиот режим на Иран поттикнува насилства врз христијаните и религиозните малцинства, па доведува до заробување на мајки поради нивната вера“. Извештајот за март нуди „детален поглед на шокантниот третман на христијаните во Иран, каде што американскиот пастор Саид Абедини служи 8-годишна затворска казна поради работа со христијани“. Според експерт за човекови права од ОН „прогонството на христијани е зголемено. Целта им се преобратените верници и оние кои имаат домови адаптирани на црква. Повеќе од 300 христијани се уапсени од јуни 2010 година, се вели во извештајот“.Петмина христијани членови на црквата во Иран „се обвинети за нарушување на јавниот мир, проповедање и делување против националната безбедност и интернет активност против системот“, ќе се појават пред судот.
Пакистан: Откако 3.000 муслимани нападнале христијанско село и запалиле две цркви и 200 христијански домови, владата ги казни христијаните поради протестирање. Според Дејли тајмс „христијаните низ земјата шират богохулство, што доведува до палење на нивните ранливи општини. Тие одржувале протести ширум земјата за да го изразат својот бес и да покажат солидарност со жртвите. Полицијата од Лахор ја искористи шансата да ги претепа невините демонстранти. Но кога муслиманите нападнале, полицијата стоела и гледала од страна. Општината живее во стрв поради последици од нивното осудување на насилството и законот за богохулство во Пакистан“.
Шведска: Според Харизма њуз, „христијаните во Иран се соочуваат со апсење, измачување и смрт. Но тоа не им е важно на шведските власти. Шведска сака да ги врати азилантите од Иран назад во земјата, каде што може да бидат убиени. Иран е еден од најопасните места во светот за христијаните. Како луѓе кои го напуштиле исламот, се соочуваат со смртна опасност во нивната земја. Но нивните барања за азил кои може да им го спасат животот, се одбиваат“.
Сирија: според католичкиот лидер, околу 30.000 христијани избегале од Алепо, а двајца свештеници се киднапирани за откуп од 15 милиони сириски фунти за секој од нив. Христијаните редовно се киднапирани и обезглавувани од џихадистите бунтовници. Христијаните дошле во Сирија 600 години пред исламот да ја освои нацијата.
За оваа серија
Прогонствата на христијаните од исламскиот свет достигнува максимум, ја направивме оваа листа за да се истакнат неколку, но не сите, напади коишто се случуваат секој месец. Тоа има две цели:
1. да се документираат настаните на начин на којшто медиумите не можат да го направат тоа: прогонствата се по хроничен редослед.
2. да се покаже дека овие прогонства не се „случајни“, туку систематски и поврзани, инспирирани од Шеријатот.
Според тоа, каква и да е целта на нападите, обично одговара на конкретна тематика којашто се темели на омраза спрема црквите и други христијански симболи; сексуална злоупотреба на христијанските жени; присилно преобратување во ислам; кражби и грабежи како финансиски придонес од немуслиманите; очекувања од христијаните да се однесуваат како граѓани од втора класа, односно како „толерирани“ граѓани; како и насилство и убиства. Некогаш се работи за комбинација од наведените работи.
Овие прогонства опфаќаат различни етнички групи, јазици и локалитети – од Мароко до Запад, од Индија до Исток, па и преку Западот каде што живеат муслимани – треба да разјасниме дека една работа ги поврзува сите прогонства: исламот. Без разлика дали станува збор за исламскиот закон Шеријат или за расистичката нација којашто се раѓа од него.
Автор: Рејмонд Ибрахим,
член на Центарот за слободи
Дејвид Хоровиц и член на
Форумот на Средниот Исток.
Извор: Институт „Гејтстоун“