Зошчо му се скара?

Му раскинала, па немал кому, му с’истурил на дрвцево, ни криво ни должно. 

Брат, за да ти се смирит, најди некое подебело дрво и со засил со гла пробај да го скршиш. Гарант ќе те засакат за цел живот.

ПС – немат смисла, за некоја година можеше да пораснет во големо убаво дрво и да уживате во сенката. Ни фалеа дрворедите, зошто да ги кршиме малите дрвца? Следен пат кога ќе снечинит градов, потсетете се: До (дел од) нас е!